วันศุกร์ที่ 4 เดือนกรกฎาคม พ.ศ.2568

ตื่นเช้ามาวันนี้ 7 โมงเช้า อ้อยอิ่ง ไม่อยากจะตื่นสักเท่าไหร่ เหนื่อยกาย เหนื่อยใจ ท้อกับชีวิต ลุกขึ้นมานั่งสมาธิอยู่สักพักใหญ่ แล้วก็ลุกไปอาบน้ำ ชงกาแฟ แล้วก็เปิดคอมฯ ทำงานเลย วันนี้ก็เป็นอีก 1 วัน ที่ไม่มีลูกค้าสั่งซื้อของ ไม่ได้เปิดบิลมา 3 วันแล้ว แต่ยังมีลูกค้าถามเข้ามาอยู่ และก็แบบขี้เกียจจะตอบมากๆ ข้อมูลรายละเอียดในเว็บไซต์ก็มีไม่อ่าน ถามออกแนวจะปรึกษาการทำธุรกิจซะมากกว่า โน้นนี่นั่น ถ้าคิดไม่ได้ คิดไม่เป็น ไม่ต้องทำมันหรอก จริงๆ นะ มั่วแต่ถามคนอื่นไม่คิดเอง! เดี๋ยวนี้เขาก็มี AI กัน มีคนสอนใช้เยอะแยะไปหมด ไม่คิดจะลองใช้ หรือพัฒนาตัวเองบ้างเลยหรอ..

วันนี้ทำอะไร?

นั่งลงสินค้าของโปรเจกต์ขายของดรอปชิบ ไปได้สักพัก จัดเรียงหมวดหมู่ย่อยเพิ่มอีกนิดหน่อย ก็รู้สึกท้อๆ แปลกๆ บอกไม่ถูก หมดไฟซะงั้นเลย พอเที่ยงก็กินขนมปังแผ่นไป 2 แผ่น แล้วก็มาคิดแคมเปญโปรโมตสินค้าที่ขายเว็บไทย นั่งทำภาพ เขียนรายละเอียด ขึ้นเว็บไซต์ แล้วก็โพสลง FB page ทำเสร็จก็ 5 โมงเย็นพอดี ต้มบะหมี่กึ่งสำเร็จกิน วันนี้อยู่แต่ในห้องคอนโดทั้งวันไม่ได้ออกไปไหนเลย และก็ไม่ได้ใช้เงินสักบาท เพราะไม่มีให้ใช้แล้ว 55 ตอนนี้มีเหลืออยู่เพียง 22 บาทถ้วน หุหุ ชีวิตสันโดษ อยู่ตัวคนเดียวไม่มีใคร ดีจัง^^ จริงๆ ก็เคยคิดนะ ถ้าหมดลมหายใจไป คงจะสบาย หมดภาระหน้าที่แล้ว รอวันโลกแตกไม่แตกซะที รอจนท้อ 55 เหนื่อยชะมัดเลย! โชคดีที่ไม่มีเมีย ไม่มีลูก

เอ้า.. พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่ ถึงเวลาต้องข่มตานอนให้หลับอีกแล้วสินะ ฝันดีชาวโลก zzZZ