วันอังคารที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ.2568
สำหรับการทำงานในส่วนของโปรเจกต์ขายของดรอปชิบ วันนี้ทำแค่ลงสินค้าเพิ่ม ตั้งใจว่าจะลงสินค้าให้ได้อย่างน้อย 50 รายการก่อน แล้วค่อยไปทำในส่วนของ Social media ต่อไป ด้วยเหตุผลว่าอยากมีสินค้าพร้อมขายแบบที่ลูกค้าเข้าเว็บมาแล้ว ต้องมีของโดนใจให้ซื้อบ้าง เพราะสินค้าต้องการความหลากหลาย ในการเลือกซื้อ แต่คือต้องซื้อแน่ๆ ถ้าโดนใจ ไม่รู้จะอธิบายยังไง 55 เอาเป็นว่าสินค้าที่ขายเป็นหมวดหมู่เดียว แต่ต้องการความหลายหลายแบบนี้ดีกว่า เช่น สมมุติว่า ขายที่คาดผม ก็คือ อยากมีที่คาดผมหลายๆ แบบ อะไรประมาณนี้ สำหรับวันนี้ลงสินค้าเพิ่มไปได้เพียงแค่ 6 รายการเอง เหตุเพราว่า…
วันนี้ช่วงเช้า มีลูกค้าสั่งซื้อสินค้ามาจากช้อบปี้ เลยรีบแพคสินค้า และออกไปส่ง พอช่วงบ่ายลูกค้าก็สั่งซื้อของมาจากทางเว็บไซต์ เพราะช่วงนี้จัดทำโปรโมชั่นลดราคาไว้ คืนกำไรลูกค้า ก็เลยยุ่งๆ ในการเตรียมของ แพคของ ยังไม่ได้ออกไปส่ง รอไปส่งในวันพรุ่งนี้
เข้าช่วงบ่น ด่า ว่า จะเรียกก็ช่าง อยากระบาย…
เมื่อคืนมีลูกค้าทักมาถาม ไม่อยากเรียกลูกค้าเลย เพราะยังไม่ได้ซื้อของ เรียกว่าคนสนใจจะถามดีกว่า ทักมาตอน 2 ทุ่มกว่า ปิดคอมฯ ไปแล้วด้วย ไอ้เราก็กำลังจะอาบน้ำ อะ.. เปิดคอมฯ ใหม่ เข้าไปตอบ.. ไอ้คนที่สนใจสินค้า ทักมา สวัสดีครับ เราก็ ตอบ สวัสดีครับ พร้อมบอกรายละเอียดสินค้าทั้งหมดไป พร้อมกับรายการกลิ่นที่ทางร้านจำหน่าย (ขายพวกน้ำมันหอมระเหย) อ่านยากวุ่ย ขอบรรยายเป็นบรรทัดดีกว่า
คนนั้น – สวัสดีครับ
เรา – สวัสดีครับ รายละเอียดสินค้า รายการสินค้า กลิ่นต่างๆ ราคา การจัดส่ง การชำระเงิน บลาบลา
คนนั้น – ผมอยากได้กลิ่น…. มีมั้ยครับ สำหรับใส่เครื่องพ่นไอน้ำอโรม่า มีขนาดและราคาเท่าไหร่บ้างครับ
**เรา (คิดในใจ) – มึงไม่อ่านรายการกลิ่นที่กูบอกไปเลยหรือว่ะ
เรา – กลิ่น…. ไม่มีครับ
แล้วก็เว้นระยะเวลาไป คือแม่งหายไปเลย รออยู่เกือบ 10 นาที เราก็ปิดคอมฯ เพราะเปลือยอยู่ กำลังจะอาบน้ำ
4 ทุ่มกว่า โทรศัพท์ดังแจ้งเตือนข้อความเข้า แม่งทักมา ขอคำแนะนำกลิ่นหน่อย ใช้ในโรงแรมติดทะเล โน้นนี่นั้น คือ กูเข้านอนแล้ว จริงๆ ด้วยความเป็นพ่อค้ามานานมากกว่า 20 ปี คือ มันดูทรงออกแระ คนจะซื้อ กับ คนแบบประเภทนี้ ปญอ ไอ้เราก็ เออๆ ช่างแม่ง เพราะคิดว่า จะไม่ตอบให้เสียเวลาแล้ว เดี๋ยวแม่งก็เงียบหายไปเอง อย่างที่บอกและบ่นไปเมื่อวาน คนซื้อไม่ค่อยถาม คนถาม ปญอ แบบนี้ มักไม่ซื้อ แต่แล้ว…..
เช้าวันรุ่งขึ้น… ขณะที่กำลังนั่งทำงาน และเช็คออเดอร์ลูกค้าทางช้อบปี้ ประมาณ 9 โมงกว่า เกือบ 10 โมง แม่งทักมาอีก!!
คนนั้น – แนะนำกลิ่นให้หน่อยครับ
เรา – แนะนำกลิ่นโอเชี่ยน…. บลาบลา เราก็สาธยายไป สูตรนั้น สูตรนี้ บอกขนาดและราคาไป เรียบร้อย
คนนั้น – มีขนาดเป็นลิตรไหมครับ
**เรา (คิดในใจ) – มีงยังไม่ได้ลองใช้ ยังไม่รู้ว่ากลิ่นจะใช่แบบที่ต้องการไหม มึงถามหาแบบลิตรเลยหรอ
เรา – แนะนำให้ลองใช้ขนาดที่แนะนำก่อน น่าจะดี
คนนั้น – เครื่องแบบนี้ (ส่งภาพให้ดู) ใช้ได้ไหมครับ
เรา – ใช้ได้ครับ เพราะน้ำมันหอม เป็นสูตรเฉพาะ สำหรับเครื่องฯ เลย
คนนั้น – ตัวนี้สามารถใช้แบบไม่ผสมน้ำได้เลยไหมครับ
**เรา (คิดในใจ) – มึงกวนตีนกูแระ ตั้งแต่ขายสินค้าประเภทนี้ อยู่ในวงการนี้มา 15 ปี เป็นเจ้าแรกๆ ของไทย ยังไม่เคยเจอน้ำมันหอมแท้ๆ ที่สามารถใส่เพียวลงเครื่องได้ อีกอย่างมึงทักมาถามยังกะคนใช้มาแล้ว ไม่น่าจะถามคำถาม ปญอ อะไรแบบนี้
เรา – แนะนำควรผสมน้ำครับ
และเป็นอย่างที่คิด คือ แม่งเงียบไปเลย ไม่ได้สนใจจะซื้อของหรือตัวสินค้าจริงๆ เอาจริงๆ นะ ทุกวันนี้ยังไม่เข้าใจคนประเภทแบบนี้อยู่เลยครับ ว่าต้องการอะไรในสังคม ผมไม่ได้ดูถูกนะ ผมว่าทุกคนมีสมอง และรู้จักคิดกันทุกคนแระ แต่คำถามคืออะไรก่อน มันบอกถึงสติปัญญาได้เลยนะ คือ จะถามอะไรที่ดูไม่ฉลาดให้คนเขาดูแคลนไปเพื่ออะไร… หน้าที่การงานก็ดี ทำงานโรงแรม แต่ถามแปลกๆ เหมือนสักแต่ถาม ไม่ได้ใช้สมองคิดก่อน จะพูดเป็น gen y หรือ gen z ก็ยังไงอยู่ เพราะน้องๆ หลานๆ ที่ผมเจอในคลาสเรียนภาษาเกาหลี ก็ gen y, gen z กัน และใช้ชีวิตแบบฉลาดตามวัย เข้าสังคมได้ดี ไม่ว่าจะกับผู้ใหญ่หรือเพื่อนๆ มีอย่างเดียวที่ผมเห็นในเด็กสมัยนี้ยุคนี้ คือ หัวรั้นแค่นั้นเอง ซึ่งผมเองมองว่าดูเป็นธรรมชาติตามยุคสมัย และน่าเอ็นดูดี แต่ทุกคนฉลาดถาม ฉลาดพูดกันทั้งนั้นเลย แปลกดี แล้วคนนั้นที่ทำงานโรงแรม ทางโรงแรมรับมาทำงานได้ยังไงก่อน ไม่แปลกๆ บ้างรึ?! ไอ้เรานี่ก็อยากจะเสือกอยากรู้ผลงานการทำงานเลยจริงๆ 55 คนแบบนี้จะทำงานออกมาเป็นยังไง เห็นบริษัทก็ชอบรับจัง คนแบบนี้… อายุเยอะแล้วเห็นมาแยะแระ หึหึ
อะ.. เอาว่าบ่นแต่เพียงเท่านี้ จริงๆ ในหัวมีเรื่องบ่นเยอะเลย แต่นิ้วมือมันพิมพ์ตามไม่ทัน เริ่มเหนื่อยแระ เข้านอนดีกว่า…
ไม่รู้จะเขียนอะไรดี เลยลองค้นหา คำที่คนกำลังค้นหากันวันนี้ใน Google trend ดู ก็พบว่าเจอคำว่า หวยออกวันพุธ มีคนค้นหาเยอะอยู่ในวันนี้ งง เขาหาอะไรกัน ต้องมีนัยยะอะไรแน่ๆ เลยเอาคำนี้มาเป็นไตเติ้ลของบทความซะเลย
ขายของออนไลน์มันไม่ง่ายจริงๆ ไม่ใช่แค่โพสต์แล้วจะขายได้ ต้องมีสกิลเกินมนุษย์ 7 อย่าง ทั้งการตลาด การถ่ายรูป การตอบแชท การเป็นครีเอเตอร์สายฮา และที่สำคัญที่สุด...ต้องเป็นนักบวชทางใจด้วย
นั่งลงสินค้าของโปรเจกต์ขายของดรอปชิบ ไปได้สักพัก จัดเรียงหมวดหมู่ย่อยเพิ่มอีกนิดหน่อย ก็รู้สึกท้อๆ แปลกๆ บอกไม่ถูก หมดไฟซะงั้นเลย