กลับมาเขียนบล็อกอีกครั้ง หลังจากที่ไม่ได้เขียนบล็อกมานานมากแล้ว ซึ่งแต่เดิมใช้ Blogger.com แต่ตอนนี้มาจดโดเมนของตัวเองแล้ว ใช้ชื่อว่า beboyzself.com โดยนัยยะของความหมายก็คือเป็นตัวของตัวเองหรือการกลับมาอยู่กับตัวเองนั่นเอง ต่อไปคงจะต้องหาเรื่องมาเขียนบ่น ๆ ในบล็อกแห่งนี้ เป็นเรื่องเป็นราวเสียแล้ว
โพสนี้ก็นับเป็นโพสแรกของบล็อกและโพสแรกของปี 2555 เลยทีเดียว แอบตื่นเต้นเล็กๆ เพราะไม่ได้เขียนมานาน อิอิ เอาเป็นว่าถือโอกาสมาเปิดตัวกันก่อนจะเดินทางไปเที่ยวเกาหลีใต้ล่ะกัน ทริปเกาหลีใต้นี้เป็นทริปที่เดินทางคนเดียว และเป็นการเที่ยวเกาหลีใต้ครั้งแรกในชีวิต ตื่นเต้นปนกลัวหน่อยๆ แรกเริ่มเดิมทีก็ไม่ได้วางแผนล่วงหน้าว่าจะไปเกาหลีใต้แต่อย่างใด เพียงแต่ว่า เริ่มไงดี… คืออย่างนี่นะ เราเองชอบเพลงเกาหลี ดูละครเกาหลี ชอบดารานักร้องเกาหลี ชอบวัฒนธรรมเกาหลี ชอบภาษาเกาหลี (ฟังแล้วขำดี) ชอบสาวเกาหลี เอาว่ารวมๆ ชอบเกาหลีล่ะกัน สำหรับวงเกริล์กรุ๊ปที่เราชอบตอนนี้ก็คือ วง T-ara และชอบโซยอนนักร้องของในวงนี้ ติดตามผลงานมาตลอด และนี่ก็คือ ต้นเหตุที่เราต้องไปเกาหลี เพราะเขามีงานแสดง The Musical, Our Youth Roly Poly เลยตัดสินแบบไม่คิดหน้าไม่คิดหลัง จองตั๋วดู The Musical เลย งานเลยเข้าละที่นี้ จำเป็นต้องไปเกาหลีจริงๆ เสียดายตังค์ค่าตั๋ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า เอาเป็นว่ายังไงแล้วจะมาเขียนรีวิวท่องเที่ยวเกาหลีใต้ในโพสหน้า เป็นการบ่นๆ ให้อ่านกันนะครับ มีเรื่องให้เขียนล่ะ หุหุ ส่วนวันนี้พอหอมปากหอมคอก่อนแล้วกัน
ปล. แอบแนบวิดีโอโปรโมต The Musical, Our Youth Roly Poly มาให้ดูกัน
สินค้าที่ผมขายมาตลอด 10 กว่าปี ต้องยอมรับว่าไม่ใช่สินค้าเงินล้าน ไม่ใช่สินค้าขายดี เพียงแต่เป็นสินค้าที่ขายได้เรื่อยๆ เท่านั้น สำหรับแผนที่วางไว้สำหรับสินค้าตัวนี้ คือ ขยายตลาดต่างประเทศอีกนิดหน่อยก็จะพอแล้ว โดยลงขายเพิ่มในอีเบย์กับแอมะซอน และเพิ่มสินค้าใหม่ๆ ลงไป
วันที่ควรว่างแต่ไม่ว่าง กับสมองที่ไม่เคยว่างด้วยความคิดที่อธิบายยากต่อความรู้สึกของวันนี้ เกิดจากคำถามในสมองสั้น ๆ ว่า ทำไมเมื่อก่อนไม่ทำงานตัวเองให้ได้เหมือนที่ทำงานบริษัทฯ
เมื่อคืนก่อนนอนตั้งใจจะเปิดยูทูบดูเขาสอนเกี่ยวกับการใช้งาน AI แบบต่าง ๆ แต่บังเอิญเจอคลิปนึง เกี่ยวกับข้อคิดตามชื่อบทความโพสนี้เลย เลยเปิดฟัง เขาพูดแบบสรุปย่อไว้ให้ คือรู้สึกชอบ จนต้องเปิดไฟ ลุกขึ้นมาจดตามเลยทีเดียว