ห่างหายไปนานกับการเขียนบล็อกตัวเองแห่งนี้ กลับมาอัพเดทกันบ้างดีกว่า ช่วงที่หายไปก้อทำงานๆๆ ขายของๆๆ อย่างเดียวเลย ไม่มีเวลาพักสักเท่าไร เหนื่อยดี ตื่นแปดโมง นอนเที่ยงคืน เป็นกิจวัตรประจำวันไปเสียแล้ว แต่มีรายได้มากขึ้น มั่นคงขึ้นอีกหน่อย…
มาอัพเเดทบล็อกครั้งนี้เพราะว่าไปเที่ยวเชียงคาน จังหวัดเลย ซึ่งก่อนหน้านี้เคยไปมาแล้วรอบหนึ่งเมื่อปีกว่าๆ โน้น ไปครั้งนี้มีหลายอย่างเปลี่ยนไป เปลี่ยนไปมากเลยก็ว่าได้ มีร้านค้ามากขึ้น ขายโปสการ์ด ขายเสื้อ เปิดร้านกาแฟ เพียบๆ กันเลยทีเดียว…
ก่อนหน้านี้เคยคิดกับแฟนว่าจะไปเปิดร้านขายของเหมือนกัน (ตอนนี้ก็ยังคิดอยู่) แต่ว่าบ้านที่เขาให้เช่ากันนั้นเต็มหมดเสียแล้ว น่าเสียดายมากๆ ไปเที่ยวเชียงคานครั้งนี้สนุกมาก ไปกับแฟนสองคน ได้เที่ยวรอบๆ เชียงคานเสียทั่วเลย
เช้าวันแรกที่ไปถึง 6/12/52 ถึงตอนตีห้ากว่า ลงจากรถทัวร์เราทั้งสองก็เดินไปตลาดเลย ซึ่งไม่ไกลมากนักอยู่ตรงข้าม ซอยศรีเชียงคาน 9 เดินประมาณ 5 นาทีก็ถึงแล้ว ลมที่พัดมาถูกหน้าเย็นมากเหมือนโดนน้ำแข็งลูบหน้าเลยทีเดียว ต้องรีบหาหมวกไหมพรม (แม่ถักให้)มาใส่กันน้ำค้างลงหัวกันเลย ถึงตลาดนั่งกินกาแฟ 1 ถ้วย ปาท่องโก๋ 3 ตัว ไข่ลวก 2 ฟอง อิ่มไปหนึ่งมื้อ กินกันหนาว แฮะ แฮะ ร้านป้าหน้าตลาดสดเชียงคานเจ้าประจำ
เราพักที่โรงแรมสุขสมบูรณ์จองไว้สองคืน จริงๆว่าจะไปพักที่เรือนแรมลูกไม้ ไม่ก็บ้านต้นโขง แต่ห้องพักเต็ม เลยจำใจพักที่สุขสมบูรณ์ เราได้ห้องที่เก่ามาก น่ากลัวสักเล็กน้อย (คราวหน้าไม่เอาแล้ว ไม่กล้าบอกลุงให้ทำห้องใหม่ได้แล้ว ห้องพัดลมฝั่งซ้ายเก่ามากกกก) วันแรกที่ถึงเราเดินเล่นทั่วเชียงคานเลย แล้วไปนอนนวดตัว ป้าๆที่นวดถามว่าไปทำไรมาขาแข็งไปหมดเลย (ก็เราเล่นเดินตั้งแต่ตีห้าจนเที่ยงเลยอ่ะป้า หึหึ) ห้องมันเต็มรอห้องทำความสะอาด ได้เข้าห้องก็บ่ายสองแล้ว อาบน้ำนอน ตื่นโน้นเกือบหกโมงเย็น ล้างหน้าออกไปหาของกิน อาหารที่เชียงคานรสชาดดีเกีอบทุกอย่างที่เราสั่ง แต่ละมื้อไม่แพง ตกสามร้อยกว่าบาทเอง กินแบบจุกกันเลยทีเดียว ส่วนใหญ่จะสั่งพวกปลาเป็นตัวๆ ทอดบ้าง นึ่งบ้าง อร่อยมั่กๆๆ ต้มโคลงปลาเนื้ออ่อนก็อร่อยดีรสกลาง พูดแล้วหิว…
วันที่สองเราตื่นแต่เช้าเพื่อจะเช่ามอเตอร์ไซต์ขี่ไปภูทอก เพื่อดูทะเลหมอก แต่ว่าเราเอ็นจอยกับการกินที่ร้านจำเลยนานไปสักหน่อย ไหนจะ Waffle ไหนจะไข่กระทะ โอ…เลยทำให้เราไปดูทะเลหมอกเอาตอนใกล้จะสิบโมงเช้าแล้ว แต่ก้อยังสวยอยู่ หมายถึงยังมีหมอกอยู่ แฮะ แฮะ
หลังจากที่เราดูทะเลหมอกแล้ว ก็ไปแก่งคุดคู้ต่อ และก็กินส้มตำแถวนั้น ครั้งแรกที่เรามานั้นเราปั่นจักรยานกันมา แต่ครั้งนี้มอ’ไซต์ ไม่เหนื่อยแล้ว ก่อนกลับที่พักแวะซื้อมะพร้าวแก้วฝากที่บ้านสองโลครึ่ง แบกกลับอีกเรา ยอมเพราะอร่อย
ขอจบแต่เพียงเท่านี้ครับ… จบดื้อๆ เลย อิอิ
ปีใหม่นี้ ขอให้ทุกคนประสบความสำเร็จในสิ่งที่คิดหวังไว้ทุกประการนะครับ แล้วอย่าลืมหาเวลาพักผ่อนกันด้วยนะครับ ทำงานหนักกันมาทั้งปีแล้ว สุขภาพแข็งแรงถ้วนทั่วนะครับ
สินค้าที่ผมขายมาตลอด 10 กว่าปี ต้องยอมรับว่าไม่ใช่สินค้าเงินล้าน ไม่ใช่สินค้าขายดี เพียงแต่เป็นสินค้าที่ขายได้เรื่อยๆ เท่านั้น สำหรับแผนที่วางไว้สำหรับสินค้าตัวนี้ คือ ขยายตลาดต่างประเทศอีกนิดหน่อยก็จะพอแล้ว โดยลงขายเพิ่มในอีเบย์กับแอมะซอน และเพิ่มสินค้าใหม่ๆ ลงไป
วันที่ควรว่างแต่ไม่ว่าง กับสมองที่ไม่เคยว่างด้วยความคิดที่อธิบายยากต่อความรู้สึกของวันนี้ เกิดจากคำถามในสมองสั้น ๆ ว่า ทำไมเมื่อก่อนไม่ทำงานตัวเองให้ได้เหมือนที่ทำงานบริษัทฯ
เมื่อคืนก่อนนอนตั้งใจจะเปิดยูทูบดูเขาสอนเกี่ยวกับการใช้งาน AI แบบต่าง ๆ แต่บังเอิญเจอคลิปนึง เกี่ยวกับข้อคิดตามชื่อบทความโพสนี้เลย เลยเปิดฟัง เขาพูดแบบสรุปย่อไว้ให้ คือรู้สึกชอบ จนต้องเปิดไฟ ลุกขึ้นมาจดตามเลยทีเดียว