สวัสดีปีใหม่ 2557 ครับ ขอให้ทุกท่านสุขภาพแข็งแรง ร่ำรวยเงินทอง อารมณ์ดี มีความสุข หมดสิ้นความทุกข์ ตลอดทั้งปีและตลอดไปครับ
สำหรับโพสแรกของปี ผมเองก็ยังไม่รู้จะโพสอะไรเหมือนเดิม แต่ปีนี้สัญญาว่าจะขยันโพสให้มากขึ้น จะได้พัฒนาตัวเองเป็น Blogger ที่มีคุณภาพ เขียนเรื่องราวต่างๆ ที่มีประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อย ให้ผู้อ่านได้ติดตามกัน ในปีที่ผ่านมา มีหลายๆ เรื่องที่ตั้งใจจะมาเขียนลงในบล็อก แต่ก็ด้วยความขี้เกียจเลยไม่ได้เขียนเรื่องราวต่างๆ บอกเล่าสู่กันฟังเลย อย่างเช่น กิจกรรมการปั่นจักรยาน 4,000 กิโลเมตรใน 1 ปี, ปั่นจักรยานทัวร์ริ่งจากสมุยเข้ากรุงเทพ, การลงแข่งจักรยานทางเรียบในแต่ละครั้งกับความรู้สึกที่มี, การได้ไปท่องเที่ยวสถานที่ต่างๆ รวมถึง ได้ไปหัดขับเครื่องบินมาด้วย เหล่านี้ เสียดายเหมือนที่ไม่ได้ถ่ายทอดออกมาเป็นตัวอักษร แต่ความทรงจำยังตราตรึงอยู่จนถึงทุกวันนี้ แต่เอาน๊า….
ในปีนี้ผมจะพยายามเขียนหลายๆ เรื่องทีได้ทำและที่อยากทำ ให้มากที่สุดเท่าที่ผมจะสามารถเขียนได้นะครับ สวัสดีปีใหม่ครับ ^_^
ปล. อ่อ… ในเร็วๆ วันนี้ ผมจะเดินทางไปเที่ยวพม่าไปสักการะ 5 สถานที่สิ่งศักดิ์สิทธิคู่บ้านคู่เมืองพม่าครับ กลับมาแล้วจะมาเขียนให้ได้อ่านกันเล่นๆ นะครับ (เดินทางคนเดียวครับ แต่ไปกะทัวร์ ฮ่าฮ่าฮ่า)
สินค้าที่ผมขายมาตลอด 10 กว่าปี ต้องยอมรับว่าไม่ใช่สินค้าเงินล้าน ไม่ใช่สินค้าขายดี เพียงแต่เป็นสินค้าที่ขายได้เรื่อยๆ เท่านั้น สำหรับแผนที่วางไว้สำหรับสินค้าตัวนี้ คือ ขยายตลาดต่างประเทศอีกนิดหน่อยก็จะพอแล้ว โดยลงขายเพิ่มในอีเบย์กับแอมะซอน และเพิ่มสินค้าใหม่ๆ ลงไป
วันที่ควรว่างแต่ไม่ว่าง กับสมองที่ไม่เคยว่างด้วยความคิดที่อธิบายยากต่อความรู้สึกของวันนี้ เกิดจากคำถามในสมองสั้น ๆ ว่า ทำไมเมื่อก่อนไม่ทำงานตัวเองให้ได้เหมือนที่ทำงานบริษัทฯ
เมื่อคืนก่อนนอนตั้งใจจะเปิดยูทูบดูเขาสอนเกี่ยวกับการใช้งาน AI แบบต่าง ๆ แต่บังเอิญเจอคลิปนึง เกี่ยวกับข้อคิดตามชื่อบทความโพสนี้เลย เลยเปิดฟัง เขาพูดแบบสรุปย่อไว้ให้ คือรู้สึกชอบ จนต้องเปิดไฟ ลุกขึ้นมาจดตามเลยทีเดียว