ผ่านมา 4-5 เดือนแล้วสินะ กับการเป็นพนักงานบริษัทเล็ก ๆ แห่งหนึ่งในตำแหน่ง Digital Marketing Specialist (ทำงานคนเดียวไม่มีทีม) ซึ่งเป็นอะไรที่เปลี่ยนชีวิตมาก เพราะก่อนหน้านี้เกือบ 19 ปี เป็นนายตัวเองมาตลอด ส่วนวันนี้กลับมาเป็นลูกจ้างในระบบ เข้างาน 8 โมงเช้า เลิกงาน 5 โมงเย็น ในวัยใกล้ 50 ปี
ชีวิตประจำวัน คือ ตื่น 6 โมงครึ่ง 8 โมงเข้างาน 5 โมงเย็นเลิกงาน 6 โมงเย็นกินข้าว นั่งทำงานตัวเองต่อถึงสามทุ่มครึ่ง สี่ทุ่มนิด ๆ เข้านอน วนไปแบบนี้ มา 4-5 เดือน
วันที่ควรว่างแต่ไม่ว่าง กับสมองที่ไม่เคยว่างด้วยความคิดที่อธิบายยากต่อความรู้สึกของวันนี้ เกิดจากคำถามในสมองสั้น ๆ ว่า ทำไมเมื่อก่อนไม่ทำงานตัวเองให้ได้เหมือนที่ทำงานบริษัทฯ ซึ่งสามารถนั่งทำงานได้ทั้งวัน แต่กับงานตัวเองดันเฉื่อยชาๆ ทั้งๆ ที่หากทำอย่างตั้งใจจริงๆ ทำทั้งวัน โฟกัสๆ ก็มีรายได้เข้า ซึ่งอาจจะเยอะมากพอกับที่ตั้งเป้าไว้ก็ได้
เอาเป็นว่า… ทุ่มเทให้กับตนเองก่อนนะบอยเอย งานวันนี้แค่เปลี่ยนธีมเว็บนี้ ปรับอะไรนิดหน่อย แล้วไปแพคของส่งลูกค้า ทำแคมเปญโฆษณาเพิ่ม ออกแบบดีไซน์เสื้อ ออกแบบฉลากสินค้า พอแล้ววันนี้ พรุ่งนี้วนลูปชีวิตเดิมๆ ในแบบฉบับพนักงานออฟฟิศกันใหม่
ขอเวลาอีกนิด ปีหน้าฟ้าใหม่ จะกลับไปมีอิสระด้านเวลา และเงินทองอีกครั้งแน่นอน
สินค้าที่ผมขายมาตลอด 10 กว่าปี ต้องยอมรับว่าไม่ใช่สินค้าเงินล้าน ไม่ใช่สินค้าขายดี เพียงแต่เป็นสินค้าที่ขายได้เรื่อยๆ เท่านั้น สำหรับแผนที่วางไว้สำหรับสินค้าตัวนี้ คือ ขยายตลาดต่างประเทศอีกนิดหน่อยก็จะพอแล้ว โดยลงขายเพิ่มในอีเบย์กับแอมะซอน และเพิ่มสินค้าใหม่ๆ ลงไป
เมื่อคืนก่อนนอนตั้งใจจะเปิดยูทูบดูเขาสอนเกี่ยวกับการใช้งาน AI แบบต่าง ๆ แต่บังเอิญเจอคลิปนึง เกี่ยวกับข้อคิดตามชื่อบทความโพสนี้เลย เลยเปิดฟัง เขาพูดแบบสรุปย่อไว้ให้ คือรู้สึกชอบ จนต้องเปิดไฟ ลุกขึ้นมาจดตามเลยทีเดียว
อยากจะเขียนเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับการทำหนังสือขาย ซึ่งก่อนหน้านี้ได้ทำหนังสือลงขายที่แอมะซอน KDP เพื่อเป็น Passive income ที่ทำทิ้ง ๆ ไว้ก็พอได้ค่าเช่าที่พัก ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าโทรศัพท์ ในทุก ๆ เดือน บางเดือนลืมถอนมาใช้ก็เก็บเป็นเงินเก็บไว้ แล้วพอแอคเคาท์โดนระงับ ก็หยุดไปพักนึง ก่อนจะมาเปิดบัญชีใหม่ ทีนี้เรื่องมันมีอยู่ว่า...