ปี 2559 กำลังจะผ่านไปแล้วนะครับ เข้ามีเขียนส่งท้ายปี 59 หน่อย แต่ก็ไม่รู้จะเขียนอะไรที่ดูมีสาระ ช่วงนี้ชีวิตส่วนตัวผมวุ่นวายนิดหน่อย ส่งท้ายปีเลย ไม่ค่อยมีกะจิตกะใจทำอะไร ท้อแท้ หมดกำลังใจ แต่เวลาคงจะช่วยให้ผ่านวิกฤตนี้ไปได้ พรุ่งนี้เข้าสู่ปีใหม่แล้ว ขอให้ชีวิตทุกท่าน รวมถึงตัวผมเอง คิดสิ่งใดก็ขอให้สมความปรารถนานะครับ ขอให้ประสบแต่ความสุขทั่วถ้วนกันทุกท่านเทอญ
ยังไงปีหน้าจะเขียนบล็อกให้มากกว่านี้ มีเรื่องราวมากมายที่ผ่านเข้ามาในชีวิต อยากเขียนบันทึกเก็บไว้บ้าง แต่บางเรื่องก็อยากแค่เก็บไว้ในความทรงจำ ไว้ปีหน้าคิดได้ว่า จะเขียนเรื่องราวอะไรเป็นเรื่องเป็นราวหลัก ๆ แล้ว จะมาแจ้งให้ทราบอีกครั้งนะครับ ตอนนี้ขอพักกาย พักใจ อยู่สงบ ๆ ในห้องคอนโดฯ ก่อน
ปล. ปกติก็ไม่ค่อยได้ไปไหน อยู่แต่ห้องนี่แระครับ ^_^
สินค้าที่ผมขายมาตลอด 10 กว่าปี ต้องยอมรับว่าไม่ใช่สินค้าเงินล้าน ไม่ใช่สินค้าขายดี เพียงแต่เป็นสินค้าที่ขายได้เรื่อยๆ เท่านั้น สำหรับแผนที่วางไว้สำหรับสินค้าตัวนี้ คือ ขยายตลาดต่างประเทศอีกนิดหน่อยก็จะพอแล้ว โดยลงขายเพิ่มในอีเบย์กับแอมะซอน และเพิ่มสินค้าใหม่ๆ ลงไป
วันที่ควรว่างแต่ไม่ว่าง กับสมองที่ไม่เคยว่างด้วยความคิดที่อธิบายยากต่อความรู้สึกของวันนี้ เกิดจากคำถามในสมองสั้น ๆ ว่า ทำไมเมื่อก่อนไม่ทำงานตัวเองให้ได้เหมือนที่ทำงานบริษัทฯ
เมื่อคืนก่อนนอนตั้งใจจะเปิดยูทูบดูเขาสอนเกี่ยวกับการใช้งาน AI แบบต่าง ๆ แต่บังเอิญเจอคลิปนึง เกี่ยวกับข้อคิดตามชื่อบทความโพสนี้เลย เลยเปิดฟัง เขาพูดแบบสรุปย่อไว้ให้ คือรู้สึกชอบ จนต้องเปิดไฟ ลุกขึ้นมาจดตามเลยทีเดียว