กลับมาเขียนบล็อกกันอีกวันหนึ่ง หลังจากหยุดไปเกือบอาทิตย์ พอจะมีเวลาว่างแล้วก็เขียนเสียเลย เป็นเพราะวันนี้ไม่ได้ไปเรียนในโครงการต้นกล้าอาชีพ ไม่ใช่เพราะขี้เกียจ แต่เหตุด้วยพลพรรคคนรักสีแดงปิดถนนต่างหาก หึหึ ซึ่งก็ถือได้ว่าเป็นประวัติศาสตร์ไทยอีกหน้าหนึ่งเลยทีเดียว

เอาล่ะ…เข้าเรื่องของผมเลยดีกว่า ตั้งใจจะเขียนเล่าไปเรื่อยๆ วันนี้ไม่ได้กำหนด concept ในการเขียนสักเท่าไหร่ อ่านกันเล่นๆ แล้วกันนะครับ ถือว่าเล่าสู่กันฟัง…

ห้องเรียนที่ผมเรียนอยู่นั้นมีด้วยกันประมาณ 28 คน จากจริงๆแล้ว 49 คนที่ลงทะเบียนมา แต่ด้วยห้องเรียนและบุคคลากรของมหาวิทยาลัยฯ ที่ผมเรียนอยู่อาจไม่พร้อมหรือรับได้ในจำนวนจำกัด เลยทำให้รองรับจุดนี้ได้ไม่เต็มที่ แต่สำหรับความคิดผมแล้ว ผมว่ามหาวิทยาลัยฯ นี้ เขาเต็มที่ดีนะครับ ผมขอชื่นชมและตลบมือดังๆให้เลย มหาวิทยาลัยที่ผมเรียนหลักสูตรโครงการต้นกล้าอยู่นี้ คือ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ครับ อันว่าด้วยโครงการนี้เกิดขึ้นเร็วมาก ผมว่าเร็วเกินไปด้วยซ้ำไม่มีใครหรือมหาวิทยาลัยไหนรับมือทันแน่นอน แต่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ทำได้ระดับนี้ จากที่เรียนมาและสัมผัสโดยตรง ผมว่า “เยี่ยมมากๆ” ครับ คณาอาจาร์ยแต่ละท่านเป็นกันเอง สอนสนุก และทุกท่านก็ให้ความรู้พวกเราอย่างเต็มที่ ขอบคุณคณาจารย์ทุกท่านจากใจจริงเลยครับ

หากจะพูดถึงการนำไปใช้งานจริงๆ หรือ หากมีใครถามผมว่าเรียนแล้ว เอ็งจะได้งานหรือป่าว เห็นรัฐฯเขาบอกเรียนแล้วได้งานทำ อันนี้ผมตอบไม่ได้จริงครับ ผมว่าทุกคนมี Question Mark บนหัวกันทุกคน หรือ อื่นๆ… อันนี้ไม่อยากพูดถึงข้ามดีกว่า ไม่อยากคิดแทนรัฐมนตรี

หากถามถึงเงินเบี้ยเลี้ยงที่จะได้รับ ตรงจุดนี้ยังไม่มีใครได้นะครับ สองอาทิตย์ผ่านไป…ฮาฮาฮา สำหรับผมเองการได้มาเรียนรู้เรียนหนังสือ มารู้จักเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ แค่นี้ผมก็คุ้มแล้ว อาจเป็นเพราะผมมีรายได้อยู่เลยไม่ซีเรียลเท่าไร แต่สำหรับน้องๆที่ตกงานกัน ผมว่าการเดินทางมาเรียนก็ยังมีค่าใช้จ่ายอยู่ไม่น้อยนะครับ

สำหรับผมแล้วโครงการต้นกล้าอาชีพเป็นโครงการหนึ่งที่ดีนะครับ เพียงแต่ความไม่พร้อมหรือการประสานงานต่างๆ บกพร่องไปสักหน่อย กลัวจะสูญงบประมาณไปเปล่า แต่ช่างเถอะ เขียนมากไม่ได้ ฮาฮาฮา

ผมว่า Communication สำคัญนะครับ สำหรับงานทุกๆด้าน ใช้ดี ใช้ถูกหลักก็เกิดประโยชน์มหาศาล ใช้ไม่ดี ผลที่ตามมา…(คิดเอาเอง)

ก่อนจะจบ…ผมขอเอาคำพูดของอาจารย์ท่านหนึ่งซึ่งท่านบอกไว้เกี่ยวกับสื่อที่เรานำมาใช้ และผมชอบมาก นั่นคือ คำพูดที่ว่า

เวลาเราผลิตสื่อให้ใครเสพ หากเขาไม่รู้เรื่องเลย หรือ จับประเด็นใจความของสื่ออะไรไม่ได้เลย ยังดีเสียกว่าการตีความของสื่อนั้นแบบผิดๆ