สวัสดีครับ (เริ่มพิมพ์ สี่โมงสิบห้า)

ผมเดินทางกลับมาถึงกรุงเทพฯ แล้ว เมื่อวาน ถึงตอนตีสี่กว่าๆ เหนื่อยและง่วงมาก กลับถึงที่พักเลยรีบอาบน้ำเข้านอน เพราะต้องรีบตื่นไปทำธุระอีก ตื่นมาก้อเกือบบ่ายโมงแล้ว รีบอาบน้ำออกจากบ้านไปเทศบาล เพื่อไปยื่นเอกสารขอรับเงินผู้สูงอายุให้พ่อกับแม่ที่ปากเกร็ด และแวะไปส่งของให้ลูกค้าต่ออีกจนเย็น หมดไปหนึ่งวัน กลับมาที่คอนโด คนยืนเต็มหน้าตึกเลย งงมากเกิดอะไรขึ้น…ไฟไหม้ครับ ไฟไหม้ ชั้น ๑๒…ดีนะที่ไม่มีใครเป็นอะไร ตัวอาคารไม่เสียหาย โชคดีจัง เห้อ…

มาวันนี้ ไม่มีอะไรทำ ว่างๆอยู่ กำลังนั่งดื่มชากาแฟ ตากพัดลมอุ่นๆ เพราะอากาศร้อนมาก ฟังเพลง Pom Autobahn นั่งปล่อยจิตปล่อยใจไปตามเรื่อง ออกแนวไม่อยากจะคิดอะไร จะว่าขี้เกียจก้อไม่ใช่ บอกไม่ถูก นั่งคิดเพลินไปหน่อย อ้าว…สี่โมงเย็นแล้ว หุหุ อยากรู้ไหมผมคิดเรื่องอะไรอยู่

ผมเองเป็นคนหนึ่งที่มีรายได้จากการนั่งทำงานออนไลน์มาแล้วกว่าสี่ถึงห้าปี หากจะถามเรื่องรายได้ว่ามากน้อยเพียงใดนั่น คงต้องบอกว่าไม่มากและไม่น้อย เอาเป็นว่าผมไม่ได้ทำงานออฟฟิตมากว่า สี่ปีแล้ว ผมมีรายจ่ายทุกเดือน รายได้ที่หาได้จากการทำงานออนไลน์นั่น สามารถใช้จ่ายพอและเหลือเก็บนิดหน่อยในแต่ละเดือน เรื่องนี้เป็นเรื่องหนึ่งที่นั่งคิด และกำลังคิดจะต่อยอดอยู่ รอเขียน Mind Map

เมื่อตอนต้นเดือนช่วงที่ผมได้ลงไปอยู่กับครอบครัวที่เกาะสมุย เพื่อช่วยขายของนั้น ทำให้ผมเข้าใจอะไรบางอย่างมากขึ้น เกี่ยวกับคนต่างชาติ ผมเองเคยมีหัวหน้าเป็นต่างชาวชาติมาหลายคนแล้ว หนึ่งในนั่นที่ผมจะนำมาพูดถึงวันนี้ คือ คนอิสราเอล

หลายๆคนคงแปลกใจว่า ทำไมผมถึงอยากเขียนถึงคนประเทศนี้ เพราะพวกเขามีเรื่องแปลกๆอยู่หลายในเชื้อชาติ คือ เขาจะรู้ทุกเรื่องเลยครับ ไม่ว่าเราจะอธิบายอะไรไปเขาจะพูดเสมอว่า “I Know” แต่ความเป็นจริงมันไม่ได้รู้เรื่องผีไรเลยครับ มันพูดไปแบบนั้นแหล่ะ แม้แต่หัวหน้าเก่าผมที่อยู่เมืองไทยมานานกว่า ๑๐ ปีแล้ว ก้อยังจะพูดติดปากว่า “I Know” ทั้งๆที่ไม่รู้อะไรเลย

มาฟังเรื่องขำๆกันดีกว่า

มีอยู่วันหนึ่งคนประเทศนี้ล่ะ ไปขอเช่ารถมอเตอร์ไซค์ เจ้าของผู้ให้บริการ พยายามอธิบายหลักการใช้งานของรถคันนั้นอยู่ เขาก้อเหมือนจะฟังนะ แต่ทำท่าทางลำบากออกมา แบบมากๆอ่ะ แล้วพูดเสียงดังมากๆ ว่า “I Know I Know” เจ้าของรถเช่าก้อไม่ว่าอะไร แล้วปล่อยรถออกไป เอาเป็นว่าใช้เป็นแล้วกันนะ แต่…???

เวลาผ่านไป ๒ ชั่วโมง บุรุษแห่งแดนอิสราเอล จูงมอเตอร์ไซค์เดินกลับมา เมื่อมาถึงร้านก็โวยวายเป็นการใหญ่ว่ารถห่วย รถไม่ดี รถสตาร์ตไม่ติด ประเด็นนี้เลยครับ “สตาร์ตไม่ติด” เจ้าของรถเลย ถามกลับไปว่า ยู สตาร์ตยังไง เขาก็สตาร์ตในแบบของเขาให้ดู ครับแน่นอนว่า มันไม่ติด พวกเราได้แต่นั่งดูแล้วหัวเราะกัน (นิสัยไม่ดีนะครับแบบนี้ อย่าทำ อิอิ) สรุปคือ รถมันจะต้องเอา “ขาตั้ง” ขึ้นก่อน จึงจะสตาร์ตได้ พ่อหนุ่มนั้นเลยโดนด่าไปตามระเบียบ ฮ่าฮ่าฮ่า เสือก I Know ทุกเรื่องเลย ฮ่าฮ่าฮ่า

มีต่อตอน ๒ นะครับ…ขอตัวไปวิ่งออกกำลังกายก่อนนะครับ