เป็นอย่างไรบ้างครับ กับบล็อกของผมที่มีรูปโฉมหน้าตาใหม่ที่ดูสวยขึ้น น่าจะทำให้ดูสบายตาขึ้นมาเยอะกว่าของเดิมนะครับ ตั้งใจแก้ให้ดูดีขึ้น ฉลองจะครบปีแล้ว
ไม่อยากเชื่อเลยว่าผมนั่งเขียนบล็อกนี้มาได้เกือบปีแล้ว บอยบล็อก หรือ goldcollect.blogspot.com นี้ เกิดขึ้นด้วยความบังเอิญ ไม่ได้ตั้งใจจะให้เกิด จึงทำให้บล็อกนี้ไม่มีหมวดหมู่ จริงๆ สามารถเพิ่มและทำหมวดหมู่ได้ แต่ผมขี้เกียจ (ซะงั้น) ไว้ว่างๆ แล้ว อาจจะสร้างหมวดหมู่ก็ได้ บล็อกนี้เกิดเมื่อ…
วันที่ 23 เดือน 7 ปี 2008 ซึ่งอีกไม่นานก็จะครบปีแล้ว ใจผมคิดจะเลิกเขียนบล็อกนี้นานแล้ว ต้องออกมาสารภาพกันสักหน่อย เพราะว่าแรกเริ่มไม่รู้จะเขียนอะไรดี ไม่ได้กำหนดกรอบความคิดไว้ว่าจะนำเสนอเรื่องอะไร ทุกวันนี้ก็ยังไม่มีกรอบ เขียนไปเรื่อยๆ คนเข้าบล็อกนี้มาจาก Search เสียส่วนใหญ่ คนอ่านที่ติดบล็อกนี้จริงๆ มีอยู่ไม่กี่คน ถึงสิบป่าวก็ไม่รู้ แต่รู้เพียงว่าบล็อกนี้ช่วยผมในเรื่องคำค้นหา (Keyword) ได้มากพอสมควร และสามารถสร้างรายได้กลับมาให้ผมได้พอหายใจคล่องเป็นช่วงๆ
ไม่ว่าจะอย่างไร ผมตัดสินใจแล้วว่าผมจะไม่ทิ้งบล็อกแห่งนี้ให้ร้างอย่างแน่นอน ทำให้เขาเกิดมาแล้ว ถึงจะไม่ตั้งใจก็เถอะ ก็ต้องรับผิดชอบกันไป 555 สัญญาว่าจะดูแล บอยบล็อกต่อไป (ถ้าไม่โดน พี่เขาแบนก่อน ฮาฮาฮา)
สินค้าที่ผมขายมาตลอด 10 กว่าปี ต้องยอมรับว่าไม่ใช่สินค้าเงินล้าน ไม่ใช่สินค้าขายดี เพียงแต่เป็นสินค้าที่ขายได้เรื่อยๆ เท่านั้น สำหรับแผนที่วางไว้สำหรับสินค้าตัวนี้ คือ ขยายตลาดต่างประเทศอีกนิดหน่อยก็จะพอแล้ว โดยลงขายเพิ่มในอีเบย์กับแอมะซอน และเพิ่มสินค้าใหม่ๆ ลงไป
วันที่ควรว่างแต่ไม่ว่าง กับสมองที่ไม่เคยว่างด้วยความคิดที่อธิบายยากต่อความรู้สึกของวันนี้ เกิดจากคำถามในสมองสั้น ๆ ว่า ทำไมเมื่อก่อนไม่ทำงานตัวเองให้ได้เหมือนที่ทำงานบริษัทฯ
เมื่อคืนก่อนนอนตั้งใจจะเปิดยูทูบดูเขาสอนเกี่ยวกับการใช้งาน AI แบบต่าง ๆ แต่บังเอิญเจอคลิปนึง เกี่ยวกับข้อคิดตามชื่อบทความโพสนี้เลย เลยเปิดฟัง เขาพูดแบบสรุปย่อไว้ให้ คือรู้สึกชอบ จนต้องเปิดไฟ ลุกขึ้นมาจดตามเลยทีเดียว